Ludzie listy piszą....

„Cześć Marcinku

Mam na imię Mateusz i mam 7 lat. Mam braciszka, który ma też 2 latka i nie chciałbym żeby zachorował. Moja mama opowiedziała mi o tobie i chce ci troszeczkę pomóc. Daje ci z mojej skarbonki 100 złotych, niech ci pomogą. Przykro mi, że jesteś chory, życzę ci żebyś wyzdrowiał PA PA”

Marcin dostał taki oto niesamowity list w przepięknej, własnoręcznie zrobionej kopercie. Wszystkie podobne listy, życzenia, zachowujemy, aby w przyszłości mógł je sam przeczytać i dowiedzieć się, jak wielu ludzi walczyło razem z nim i o niego. Jak wiele serc pomagało nam wtedy, kiedy sytuacja wydawała się być beznadziejnie trudna. Jak wielu wspaniałych ludzi mieliśmy dookoła siebie, nawet jeżeli byli bardzo daleko od nas.

Dzisiejsza morfologia bardzo nas ucieszyła, bo okazało się, że płytki dzwignęły się i nie będziemy musieli jechać do szpitala na toczenie. W Marcina wstąpiła energia, bardzo się ożywił i rozsmakował w jedzeniu. Chodzi za mamą i dopomina się o posiłek średnio co godzinę :) Gdyby nie łysa główka trudno byłoby rozpoznać, że jest aż tak chory. Ze względu na obniżoną odporność ograniczamy kontakty, ale dzisiaj z okazji Święta Edukacji Narodowej zrobiliśmy wyjątek i Marcin miał okazję poszaleć z kuzynostwem. Wieczorem dokładna toaleta. Marcin świetnie sobie radzi ze szczoteczką i nie pozwala sobie pomagać.