Co ich łączy?
wola walki, upór, chęć zwycięstwa, piękny uśmiech i szczupła sylwetka :)
Pewnie już wiecie, że wczoraj Marcinka odwiedziła P.Justyna Kowalczyk. Bardzo szybko nawiązała kontakt z naszym synkiem. Marcin, ku naszemu zdziwieniu, puścił nogawkę mamy, by zaprowadzić nową "ciocię" do swojego pokoju, gdzie dokonał prezentacji kolekcji swoich autek. Być może kolejne starty P.Justyny będzie już oglądał w klinice w Greifswald? Spotkanie z Mistrzynią było wielkim przeżyciem także dla braci Marcinka i w pewnym sensie nagrodą za trudne 9 miesięcy na walizkach. Nie ukrywam, że dla nas także było to wyjątkowe przeżycie. Pewnie to dlatego, że wszyscy przecież znamy P.Justynę a może raczej dlatego, że jest po prostu wspaniałą osobą spędziliśmy tak miło czas na rozmowie. Tak jakby od dawna była gościem w naszym domu. Myślę, że nie będzie zła na Was, jeżeli tej zimy będziecie trzymać jednego kciuka za Nią a drugiego za Marcina.
Dziękujemy naszemu przyjacielowi Leszkowi Chojneckiemu tacie Kuby za pomysł takiej wizyty oraz P. prezes Teresie Zabramny z Limanowskiej Akcji Charytatywnej za zorganizowanie jej.
Wczorajszy dzień był pełen wrażeń, wszystko odbieraliśmy dwa razy mocniej. Piękny, słoneczny, kolorowy dzień zapierał dech w piersiach a to głównie dlatego, że nasz synek wrócił do domu. Najpierw radość z pakowania a potem spotkanie z Patrykiem wracającym ze szkoły. Marcin trochę w szoku, rozglądał się z niedowierzaniem, znowu mama nie może mu zniknąć z pola widzenia, bo traci poczucie bezpieczeństwa. W domu jest dużo przestrzeni, od której odwykł. Potem wspólna zabawa z braćmi-no po prostu brak słów i tylko łzy szczęścia.
Marcinek dziś ma już troszkę lepszy humorek, coś zjadł, niedużo, ale już są postępy. Ma jeszcze jakąś rankę w buzi, ale mamy nadzieję, że antybiotykiem szybko to zwalczymy. Podobno uczył się tańczyć dziś ;) Mama mu opowiedziała co się dzieje, jak ludzie angażują się w zbiórkę pieniążków dla niego. I wiecie co zrobił? Sami zobaczcie...
